درس خواندن فرزندان همواره یکی از اصلیترین دغدغههای والدین بوده است و همیشه آیندهی آنها برای اولیا دغدغه محسوب میشود. والدین آیندهی فرزندانشان را منوط به درس خواندن میدانند و تأکید دارند که باید درس بخوانند. شاید اگر بگوییم «تحصیل» فرزندان یکی از بزرگترین دغدغههای خانوادههاست بیراه نگفتهایم. این موضوع را میتوان از انواع و اقسام کلاسها و کتابهای کمکآموزشی، مدارس مختلف، مکانهای آموزشی و اتاقهای مشاوره فهمید که هر روز پذیرای پدران و مادرانی هستند که نگران آیندهی تحصیلی فرزندشان هستند.
تحت فشار قرار دادن دانشآموز و انتظار بیش از حد از او باعث ایجاد استرس و اضطراب و بیماریهای روحی و جسمی میشود که گاهی تبعات جبرانناپذیر دارد. یکی دیگر از مشکلات انتظار بیش از حد والدین از فرزندان، مقایسهی آنها با اطرافیان و همچنین عدم توجه به علایق آنها به دلیل پررنگ شدن بعضی گرایشهای شغلی در جامعه است.
از فشار بیش از حد به دانشآموزان، کلاسهای متعدد و پیدرپی، تهیهی کتابهای متنوع، ارتباط با افراد کمتجربه و مشاورههای ناصحیح آنها اجتناب کنید و با روشن کردن مسیر و نظارت نامحسوس فرزندان خود از به وجود آمدن مشکلات احتمالی پیشگیری کنید.
گاهی دانشآموزان در مسائل حاشیهای غوطهور میشوند و به جای اینکه کنکور دغدغهی آنها باشد مشکلات دیگری ذهن آنها را به خود مشغول میکند. از مهمترین مسائلی که ممکن است به تحصیل آنها صدمه بزند داشتن منابع متعدد، مشاورههای نادرست و نگرانی و فشار خانوادهها است. برخی از دانشآموزان از دخالت بیش از حد والدین در کار آنها ناراحت هستند. به دانشآموزانی که میخواهند از پایهی یازدهم به دوازدهم بروند توصیه میکنم با افراد معتمد و کسانی که در کنکور سالهای گذشته موفق بودهاند مشورت کنند.
برنامهی راهبردی را مهمترین برنامهی خود تا کنکور بدانید و هرگز در نیمهی راه از برنامهی مطالعاتی خود جدا نشوید. خستگی در این دوران طبیعی است؛ با کمک افراد مجرب و کارامد پیمودن این مسیر را آسانتر کنید.
در پایان به همهی دانشآموزان کنکوری توصیه میکنم با استفاده از برنامهی مناسب و مهندسی کردن منابع و مشاوره با افراد مجرب و موفق، مسیر کنکور را بهراحتی طی کنند و از والدین تقاضا میکنم از مقایسهی فرزندان خود با دیگران بپرهیزند و انتظار بیش از حد از آنها نداشته باشند.
0 دیدگاه
ثبت دیدگاه