جادهها گاهی خلوتاند و گاهی ترافیک سنگین دارند. گاهی لغزنده و یخبندان و گاهی صاف و عالی در یک روز آفتابی هستند. گاهی سرحال و هوشیار هستیم و گاهی خسته و خوابآلود. گاهی از طول مسیر و چشماندازهای آن لذت میبریم و گاهی فقط نگران زود رسیدن به مقصد هستیم؛ یعنی میرویم که تمام شود نه اینکه چشماندازها را تماشا کنیم و روحیهمان عالی شود. گاهی جاده پهن و چهاربانده است و حفاظهای مطمئن دارد و گاهی باریک است با پیچهای خطرناک. در مطالعه نیز گاهی با صفحههایی مهم، پرنکته، عمیق و پیچیده و مفهومی یا ساده و روشن و قابل فهم روبهرو میشویم. اگر جاده خلوت است و آفتابی و ترافیک نکته نداریم باید سریع حرکت کنیم و مطالعه را با سرعت به پیش ببریم؛ اما اگر مطلب سنگین و پیچیده و دارای جزئیات فراوان است باید آهسته و با هوشیاری بیشتری مطالعه کنیم؛ چون اگر سریع حرکت کنیم احتمال برخورد و اختلاط بین نکات و پرت شدن از جادهی مفهوم درس خواهد بود. اگر حین مطالعه خسته و کسل و بیتمرکز بودیم ماشین کتاب را کنار جادهی میز متوقف کنیم و با استنشاق هوای تازه و نوشیدن نوشیدنیهای دلچسب و اندکی حرکات کششی، پرستوهای هوشیاری و نشاط را به جزیرهی خویش برگردانیم. پس باید سرعت مطالعه را آگاهانه و واقعبینانه و طبق شرایط و اقتضای هر مبحث تنظیم کنیم.
0 دیدگاه
ثبت دیدگاه